Karadeniz Arkeolojisi-Ünye Kalesi 1 Nolu Kaya Mezarı
Sadece Ünye’nin değil, Karadeniz kıyı kesimi kaya mezarlarının
en ihtişamlılarından biri, Ünye Kalesi
girişindeki anıtsal kaya mezarıdır.
Ünye Kalesi 1 Nolu Kaya Mezarı
Ünye Kalesi’nde yer alan 1
nolu kaya mezarı, kale giriş kapısının solunda ve 7 m. yükseklikte yer
almaktadır. Mezarın cephesi güneydoğuya bakmaktadır. Alınlığın içi bezemesiz
bırakılmış ve hemen altında da triglif-metop
kuşağı yer almıştır. Alınlık, ortasında ve her iki kenarında, kartal şekli
verilmiş akroterler ile süslenmiştir. Sol ve ortadaki kartal motifleri tahrip
olmuştur. Kartalların kanatları cepheden açık şekilde verilmiş, bunun yanında
baş ve gövde de profilden resmedilmiştir. Dikdörtgen girişi olan mezarın sağ-sol
ve tavan kısmında renkli freskler bulunmaktadır. Ancak fazla belirginliği kalmamıştır.
Bu özelliklerinden ötürü bu mezarın daha geç dönemlerde de kullanıldığının
ipuçlarını vermektedir.[1]
Ünye kalesinde yer alan 1 nolu kaya mezarı, üçgen
alınlığındaki kartal motifinden ötürü Paphlagonia Bölgesi’ndeki Sinop-Bayabat
ve Çankırı-Aygır kale ve Beşdut ile alınlıklarından ötürü benzerlik
göstermektedir. Bunun yanında yine 1 nolu (Ordu Ünye) kaya mezarı, Amasya Kral
mezarlarıyla da benzerlik göstermektedir.
Burada bulunan renkli fresklere Amasya mezarında da
rastlanmaktadır. Bu benzerliklerden ötürü, Ünye kalesi 1 nolu kaya mezarı da
Geç Hellenistik-Erken Roma Dönemine tarihlenmektedir.[2]
Oldukça görkemli ve anıtsal nitelikte yapılan ve güney doğuya
bakan kaya mezarı cephesi, üçgen alınlıklı bir tapınak cephesine benzemektedir.
Üçgen alınlığın iç kısmı bezemesiz, boş bırakılmış ve üçgen alınlığın hemen alt
kısmında tapınak cephelerinde bulunan triglyphon
kuşağına yer verilmiştir. Üçgen alınlık
(pediment) her iki kenarında ve ortasında kartal
kabartması şekilli akrotellerle taçlandırılmıştır. Bu kartal motiflerinden
ortadaki ve sol taraftaki kaçakçılar tarafından tahrip edilmiştir. Sağ tarafta
yer alan kartal motifinin ise bir kanadı ve baş kısmı tahrip edilmiştir. Sağ
taraftaki kartal motifinin izlenebilen özelliklerine göre kanatları açık ve
cepheden, gövde ve baş ise profilden verilmiştir. Kartalın kanatlarındaki
ayrıntılı ve kaliteli işçilik dikkat çekmektedir. Kartal motifleri mezar
cephesine suyun inmemesi amacıyla üçgen çatı şeklindeki bir bantla
sınırlandırılmıştır.[3]
Dikdörtgen bir açıklıkla girilen mezar odasından önce ön oda
şeklinde düzenlenmiş (pronaos) bir kısım yer almaktadır. Ön odanın ön
duvarlarında girişin sağ ve solunda ve odanın tavan kısmında renkli freskler
yer almaktadır. Ancak bunlar tahribata uğradığı için çok fazla belirgin
değildir.[4]
Ordu Envanteri’nde Ünye Kalesi Kaya Mezarı
İlçe merkezinin 7 km kadar kuzeydoğusunda, Kale Köyü sınırları
içinde yer alan Ünye Kalesi’nin güneydoğusunda ve etek kısmındaki kayaya
oyulmuştur. Kayaya düzgün bir şekilde oyulmuş olan mezarın girişi Dor düzenli
Yunan tapınakları formunda düzenlenmiştir. Genel görüntüsü ve işçiliği
itibariyle bölgenin Hellenistik Dönem sanatını en iyi yansıtan kaya mezarıdır.
Tepe akroterinde gücü simgeleyen arslan kabartması tahrip olmuştur. Köşe
akroterlerinden birinde kanatlarını açık pozisyonunda bir kartal kabartması
bulunmaktadır. Diğer köşe akroteri oldukça tahrip olduğundan üzerindeki
betimleme tespit edilememiştir. Üçgen alınlıklı kaya mezarının alınlığında
antitetik iki figür olduğu düşünülmektedir ancak tahribattan dolayı kesin
olarak tespit edilememiştir. Alınlığın alt bölümünde 7 adet trighlyph ve
bunların arasında 6 adet methop bulunmaktadır. Methoplarda betimleme
yapılmamıştır. Giriş açıklığının önü, ön oda tarzında yapılmış olup bu bölümün
yanları iç bükey kavislidir. Girişin ve ön oda tarzındaki bölümün yan
yüzlerinde, ortaçağda, mezarın dini amaçlı olarak kullanıldığı dönemde yapılmış
fresklere ait kalıntılar görülmektedir.
Not: Oldukça yüksekte olan mezara çıkılamadığından dıştan
göründüğü kadarı ile tanımlanmıştır.[5]
Grek Tapınak Tipleri
Grek tapınağı öz olarak megaron'a
dayanır. Ancak bu temel yapı değişik dönemlerde birçok değişik biçimde kullanılmıştır:[6]
TİP 1‐ Henostyl‐in
antis: Tapınağın ön
anteleri arasında bir sütun bulunur. Bu tip erken dönemde görülür.
TİP 2‐
Megaron: Templum‐in antis de denir. Yalın megaron yapıdır. Ünye Kalesi’ndeki 1
Nolu kaya Mezarı’nın dayandığı modeldir. Önde iki sütunlu pronaos (ön oda) ve arkada cella’dan
(kutsal oda) oluşur.[7]
Kaya mezarı önündeki iki
sütun, muhtemelen Ortaçağ’da sökülmüş yahut kendiliğinden düşmüşlerdir.
Yine muhtemelen bu dönemde, girişin iki yanına ve tavana freskler işlenmiş ve şapel olarak
kullanılmıştır.[8]
Semerdam çatılı 1 Nolu Mezar,
metop ve triglifleriyle Dor Düzenli Yunan tapınaklarını çağrıştırmaktadır.
Dor Düzeni, Dorlar'ın Eski Yunanistan'a geldikten
sonra geliştirdikleri kaidesiz sütunla öne çıkan mimari düzenleridir. Sütun doğrudan
doğruya stylobat üzerine oturtulmuştur. Aşağıdan yukarıya doğru incelen dor
sütununun gövdesinde yüzeysel yivler (=kanalis) ve "bıçak yüzü" nü
anımsatan keskin yivler bulunmaktadır. Kökende ahşap mimariden kaynaklanan dor
sütunu, yukarıya doğru incelen, kabukları soyulmuş bir ağaç gövdesine benzemektedir.[9]
Çatı Elemanları: Altta arşitrav ve üzerine yerleştirilen Triglyphon, onun da üzerinde üçgen bir alınlıktan oluşur.
Arşitrav (Baştaban): Sütun üzerine gelen bezemesiz düz
taşıyıcı hatıldır.
Triglyphon: Arşitrav üzerinde yer alır; triglif ve metop’tan oluşan kabartma bezemeli kuşaktır.
Triglif: "Üçüz‐yiv"
de denir. Üç yivli, dikine yerleştirilmiş
bezeme levhasıdır.
Metop: Triglifler arasındaki dikdörtgen ya da kare
alanlardır. Çoğunlukla kabartma heykeltıraşlık eserleriyle süslenmiştir.
Alınlık (Pediment): Semerdam çatılı Grek tapınağında kısa yanlar‐ön ve arka cepheler üzerindeki, çoğunlukla heykeltıraşlık
eserleriyle doldurulmuş üçgen alandır.
Akroter: Antik yapıların üçgen alınlığının
tepesine ve iki köşesine yerleştirilen kabartma veya heykel eserlerdir.
Ünye kalesi Kaya mezarı her
ne kadar Dor düzenli tapınak mimarisini anımsatsa da Güneybatı Anadolu’daki
semerdam çatılı kaya mezarları gibi Ion mimarisine daha yakındır.
Devam Edecek: Ion Mimarisi ve Ünye Kalesi Kaya Mezarı
Kaynaklar:
Yanmaz, Kumandaş Hacer. (2018). Ordu İli Ünye İlçesi Kaya Mezarları, Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 5(5), s.113-115.
Kökten, İsmail Kılıç. 1963, “Ünye’de Eskitaş Devrine (Paleolitik)
Ait Yeni Buluntular”,
DTCFD XX/3, s.
275–276
Özsait, Mehmet. 2007, Arkeolojik Verilerin Işığı altında
Ünye, 25. Araştırma Sonuçları Toplantısı, 2. Cilt, Kültür ve Turizm Bakanlığı
Temür, Akın. 2017, Klasik Arkeolojiye Giriş II, 19 May. Üniv.
Arkeoloji Ders Notları
[1] Yanmaz,
2018, s. 113
[2] Yanmaz,
2018, s. 113
[3] Yanmaz,
2018, s. 114
[4] Kimi
yorumlarda bu freskler, kaya mezarının öndeki sütunların kaldırılarak
Hıristiyanlık döneminde yapıldığı ve mezarın şapel gibi kullanıldığı şeklindedir.
[5] Ordu
Valiliği İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü tarafından yayınlanan 2010 yılı Ordu İli
Taşınmaz Kültür Varlıkları Envanteri’nde 1 Nolu Kaya Mezarı bu şekilde yer
almaktadır. Arkeolog Osman Demir tarafından hazırlanan metinde, triglif ve
metoplar oldukça isabetli tanımlanmıştır. Ancak mezarın bulunduğu köy, “Güzelkale”
köyüdür ve ilçe merkezinin kuzeydoğusunda değildir. Mezar girişi, triglyphon
vb. nedeniyle “Dor düzenli Yunan
tapınakları formunda” denilse de, Güneybatı Anadolu’daki Karia kaya mezarları
gibi Ion formuna daha yakındır.
[6] Megaron,
MÖ. 3000'den başlayarak Eski Yunanistan, Ege Adaları ve Anadolu'da Troia gibi
kentlerde örneklerine rastlanan, kısa kenarlarından biriyle önündeki yan açık
mekâna bağlanan ve merkezinde bir ocak bulunan, dikdörtgen planlı ilk ev
tiplerindendir.
[7] Ante
tapınağı ya da Latince templum in antis, Yunan tapınağının en eski ve en basit
formlarından biridir. Dikdörtgenden oluşan merkezi (cella, Kutsal Oda) ve
pronaos'tan (ön oda) oluşmaktadır. Yapının ön avlusu olarak da görülebilecek
olan pronaos iki ante ve bu anteler arasında bulunan iki sütun sayesinde
oluşmaktadır. Ante tapınağına örnek olarak Miletteki Dionysos tapınağı
verilebilir. Romalıların da devraldığı bu tapınak tipi, MS 3. yüzyıla değin
Akdeniz çevresinde yaygındı.
[8] Freskler
Yanmaz’a göre Hellenistik Dönem’den kalmadır ve Amasya’daki benzerlerinde nde
freskler vardır.
[9] Temür,
2017
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder