Büyükşehrin
Dayanılmaz Hafifliği
Dün akşamüzeri Samsun’dan dönüyorum.
Malum, Ordu Birlik otobüsündeyiz.
Yan koltukta bir hemşerimle sohbetteyiz.
Konu malum…
Bu firma Ünye’nin içinden aldığı yolcuyu, dönüşte aldığı
yere neden bırakamaz?
****
Ünye basınında yazmayan kalmadı.
Şoförler Derneği, sivil toplum kuruluşları sorunla
ilgilendi.
Üretilen çözüm, şimdilik şu:
Otogar’dan, Meydan’a servis kaldırmak!
(Gereksiz zaman kaybı ve masraf… Servis işi kalıcı görünmüyor.
Keyfiyete bağlı bir hizmet bu… Servisi sağlayan kişi yahut kurum, yarın “Ben bu
hizmeti vermekten vaz geçiyorum!” derse ne olacak? )
****
Yan koltuktaki hemşerim hep birlikte Kaymakamlığın kapısına
yürümeyi öneriyor.
Sayın Kaymakam’ın durumdan haberi yok mu?
Elbet de var!
Demek ki, O da çözüm üretemiyor.
CİMER’e yazalım…
Galiba oraya da yazılmış ama nafile!
(Vali Bey’e yahut Büyükşehir Belediye Başkanı’na gitmeyi
kimse önermiyor; Büyükşehrin dayanılmaz hafifliği bu olsa gerek!)
****
“Durup dururken nereden çıktı bu sorun?” diyorum…
Tam Ünye Birlik’le diğerlerinin birleşip “yolcu kaptırmama”
keşmekeşine son vermişken, başımıza neden bu olay geldi?
Öncelikle Fatsa ve Ordu’ya yolcu taşıyan Şirin Ünye
Seyahat’in, Ordu Birlik’le yaşadığı yine bir “yolcu kaptırmama” sorunu üzerinde
duruluyor.
Sonra da sorunun Büyükşehir Belediyesi’nden kaynaklandığı
görüşü hâkim.
Şöyle ki…
Büyükşehir Belediyesi Kanununa göre “Çevre Yolu”na sahip
yerleşimlerde “Otogar” zorunlu hale getirilmiştir.
Yolcularını ancak otogardan alıp, otogarda indirebilecektir.
Şehir içine girmesi yasaktır.
Sadece Çevre Yolu’nu kullanmak zorundadır.
(Böylece, giriş ücreti ödeyerek Büyükşehre bağlı olan otogara
gelir sağlamış olacaktır.)
****
Bu kadar küçük hesaplar üzerine kurulmuş Ünyelinin
mağduriyeti, Büyükşehir muhabbetiyle uzayıp gidiyor.
Yolculardan kimi “Çamlık” örneğini veriyor.
“Bak nasıl geri adım attılar” diyor.
Ünye’nin başında bu “Büyükşehir” garabeti varken
mağduriyetler bitmez diyorum.
Al işte Çöp Sorunu...
Cevizdere yetmedi, Akçay’daki eski çöplüğü de “ayıklama” ve
“dönüştürme” ünitesi haline getirdik. Çöp arabası konvoylarına tanık olacağız.
Nereden aldık başımıza Büyükşehir belasını?
****
Büyükşehir’le ilgili daha önce ayrıntılarıyla yazdığımız
için tekrar girmeyeceğiz.
Bir dönem etkili bir isim olan eski bir bakanımızın
girişimiyle, üstelik fazladan nüfus artışı sağlayıp (!) Ordu’ya armağan
ettiğimiz Büyükşehir’den neler çekiyoruz?
BŞB uygulamalarının ilk gününde Ünye patinaj yapmaya
başlamıştı.
Dönemin Ünye Belediye Başkanı da durumdan mustaripti.
Bir toplantıda vazgeçelim demiştim Başkan’a, bu Büyükşehir
oluşumundan.
Yol yakınken dönelim…
Gülüştük tabiatıyla, bir kere çıkılmıştı yola.
Sonra Başkan da Büyükşehre özenip “büyük” adımlar atmaya
başladı.
Akıbet malum.
BŞB Başkanı gibi, bizim başkanı da görevden aldılar.
Başkanların sonu ne olur bilmiyoruz…
Ünyelinin akıbeti ise gayet belli, hiç iyi görünmüyor!
Not 1: Ünye’nin başına Büyükşehir derdini
salan Ünyeli eski Bakan İdris Naim Şahin,
bilindiği gibi geçen seçimlerde Ordu BŞB’ne Saadet Partisi’nden aday olmuştu
ama kazanamadı. Oysa hakkıydı, Ordu’yu Büyükşehir yapan O’ydu. Ünye için
yaptığı olumlu katkıları unutmak mümkün değil. Şüphesiz Ordu için de projeleri
vardı ama olmadı. Bu vesileyle katıldığı Saadet Partisi’nin Genel İdare Kurulu’na
geçtiğimiz hafta seçildiğini öğrendik, hayırlı olsun.
Not 2: Saadet Partisi Genel İdare Kuruluna
seçilen ikinci Ünyeli isim, değerli hocamız Muammer Bilgiç oldu. Kendisine yeni görevinde başarılar diliyoruz.
13.11.2019,
Ünyekent
