Karadeniz Arkeolojisi- Roma Dönemi
Yaklaşık 25-30 yıl önce Ünye’nin
Doğu kıyısında Ameletos adında Antik
bir yerleşim keşfedildi. Arkeolojik bir çalışmaya dayanmayan bu keşif, tamamen
Antik Dönem belgeleri ve Roma haritalarıyla tespit edilmişti.
Kuzey Carolina Üniversitesi (ABD) Antik Dünya Haritalama
Merkezi sorumlusu Prof. Richard J. A.
Talbert, harita üzerinde Ünye’nin Doğu kıyısına düşen Ameletos veya Camila adında
Antik bir yerleşim belirledi. Kıyıdan çok uzakta olmayan, Polemonium'un biraz batısında, eski bir Pontus kasabasıydı burası.[1]
Amisos’dan (Samsun) gelen sahil yolunun devamında, Ünye-Fatsa
yolu üzerindeydi.
Tam da Midrebolu
(Mithrapolis) diye bildiğimiz, Ünye’nin Güzelyalı
Mahallesi’ne denk gelen yerde bulunuyor Anti Roma kasabası Ameletos.
Talbert, bu yerleşimi tanımlarken Polemonium’u esas alıyor. Çünkü Polemonium (Bolaman) Roma döneminde
önemli bir yerleşim. VI. Mithradates’in yenilmesiyle Roma egemenliğine giren
Karadeniz bölgesinin en güçlü askeri tahkimat noktalarından biriydi. Adı da
bölgeyi yöneten Romalı General Polemon’dan
geliyordu.
Karadeniz’de Roma Egemenliği
Strabon ve diğer yazarların Polemonium’un adını anmamaları yerleşimin Strabon ardından kimsenin bahsetmediği Side kentinin üzerine kurulmuş olduğunu düşündürmektedir. Gerçekten
de kentin Roma imparatoru Marcus
Antonius tarafından Kilikya, Bosphorus, Kolhis ve Pontus’a yönetici olarak
atanan II. Polemon’un (MÖ 12- MS 74)
adını taşıdığı düşünüldüğünde MS 1. yüzyılda kurulmuş olması kuvvetli bir
olasılıktır. Roma döneminde 5 kentten oluşan Pontus Polemoniacus eyaletinin merkezi Bolaman’dır.[2]
Strabon, Sidené ovası ve nehrinin adlarını Side
kalesinden aldığını bildiriyor.[3]
Plinius ise kentin adından söz eder.[4]
Side, Yunanca “nar” demektir. Lakonia’nın doğu sahilinde ve
Pamphylia’da Side adında başka antik kentler de vardır.
Polemon II, Pontuslu Polemon II ve Kilikya Polemonu
olarak da bilinir, Polemon II Kırım’ın Kerç Boğazı’nda bir Greko-İskit krallığı
olan Boğaziçi'nin bir prensiydi. Pontus,
Kapadokya, Kolhis ve Kilikya'nın Romalı kral vekili olarak hizmet etti. Roma
İmparatoru Neron, MS. 62'de Polemon
II'yi Pontus tahtından feragat etmeye ikna etti ve Kolhis de dahil olmak üzere Pontus bir Roma eyaleti oldu. Polemon
II, MS. 74’de öldü. Son dönemde sadece Kilikya'yı yönetti.[5]
Aslında Pergamon Kralı
III. Attalos ölümüyle, vasiyeti üzerine tüm Anadolu Roma egemenliğine
girmiştir.
Anadolu’da Roma Yönetimi
Kartaca Savaşları sonrası Roma Cumhuriyetinin gücü artırmış ve
Akdeniz’de yayılmacı bir politika izlemeye başlamıştır. Roma’nın emperyal
politikalarıyla birlikte yönetim yapısı da değişikliğe uğramıştır.
MÖ. 2.yüzyılın başlarında Roma Cumhuriyeti, MÖ. 190’da İskender
İmparatorluğu’nun bir parçası ve devamı olan Selevkos Kralı 3.Antiokhos ile yaptığı savaştan galip çıktı. Bu
tarih itibariyle Roma’nın Anadolu üzerinde hakimiyeti başladı.
MÖ. 188 yılında yapılan Apameia
Antlaşması ile birlikte Selevkoslar Torosların güneyine çekildi ve Roma
Anadolu’da müttefikleriyle birlikte gücünü hissettirdi.[6]
Pergamon (Bergama) ve Rodos Krallıkları, Roma’nın Anadolu’daki
en önemli müttefikleriydi. Müttefiklerine diplomatik destekler sağlayan Roma
aynı zamanda askeri gücünü de kullanarak esnek bir politika izledi.
Apameia Barışı ile birlikte Roma’nın yüzlerce yıl sürecek
olan Anadolu’daki varlığı başlamış oldu. Bu egemenlikte Pergamon Krallığı’nın başına
getirttikleri Roma yanlısı Kralların da büyük payı vardır. M.Ö. 133’de Pergamon
Krallığı, son kralları III. Attalos’un ölümü ve vasiyeti doğrultusunda Roma’ya
bırakılmıştır. Bu duruma Pergamon’da ayaklanmayla cevap verilmişse de 4 yıl
içinde ayaklanma bastırılmıştır.
Böylece MÖ. 129’da Roma’nın Anadolu’daki ilk
eyaleti olan “Asia” eyaleti kurulmuştur.[7]
Roma Eyalet Sistemi (Provincia)
Roma’nın denizaşırı ülkelerde kurduğu eyalet sistemine Provincia deniyordu. Bir Roma
magistratının ya da ex-magistratının Roma senatosunun izni olmadan provincia'sının
dışına çıkması yasaktı. Ancak senato, bu yasal engel yüzünden bir komutanın
başarısızlığa itilebileceğini biliyordu. Bu nedenle senato, provincia tayinini
yaptıktan sonra izin koşulunu ihlal etmek yerine provincia tayinine karar
verirken bu olası tehlikeyi dikkate alıyor ve provincia'yı eylem ve alan
bakımından esnek ve geniş tutarak tayin etmek suretiyle bu olası tehlikeye
karşı önlemini önceden alabiliyordu.[8]
Roma eyaleti, (Latince: provincia, çoğ. provinciae) basit
anlamda Antik Roma’da, Tetrarşiye kadar imparatorluğun İtalya yarımadası
dışında kalan topraklarının yönetilmesi için oluşturulmuş en büyük idari birimdi.[9]
Roma Eyalet Sistemi, Roma İmparatorluğu'nun bölgesel bir alt
bölümüdür; özellikle, imperium veya yürütme gücünü elinde tutan bir Roma
yargıcının eylem ve yetki alanıdır. Bu yetki, Roma devleti adına imparatorluğun
her yerindeki topraklarda uygulandı.
Eyaletler genellikle senatoryal sınıftan, çoğunlukla eski
konsüller ya da eski praetorlar arasından seçilen valiler tarafından
yönetilirdi. Bu durumun tek istisnası, Cleopatra’nın ölümü ardından Mısır’a Equestrian
(eski Roma soylusu) bir sınıftan vali atanmasıdır.
MÖ. 43 yılında Triumvirliğin bir üyesi olarak, MÖ 29 yılından
itibaren tek başına Roma’ya hükmeden Augustus’un
döneminde, Fırat (Euphrates) Irmağı’nın batısında kalan tüm Anadolu toprakları
Roma İmparatorluğu’nun bir parçası hâline geldi. Roma’nın *principatus* denen
yarı monarşik rejiminin kurucusu olan Augustus dönemi öncesinde, Anadolu’da
Roma valilerince yönetilen eyaletler, özgür kentler (civitates liberae), Roma
kolonileri vardı. Augustus da seleflerinin izinden giderek eyalet, kentler,
koloniler kurdu. Ancak o, bu geleneksel Roma politikasına kendi reformları ile farklı
uygulamalar getirdi. Eyaletleri, “senato” ve “imparator” eyaletleri olmak üzere
ikiye ayırdı ve Anadolu’da bir imparator
eyaleti olan Galatia Eyaleti’ni kurdu. Kendisinden önce kurulmuş olan Kilikia da kendisine bağlanarak
imparator eyaleti yapıldı. Asia Eyaleti
ile Bithynia-Pontos Eyaleti,
cumhuriyet döneminde olduğu gibi senato
eyaleti olarak kaldı.
Mitridat Krallığı’ndan Roma Eyaletine
Romalılara karşı 42 yıl hiç yılmadan savaşan VI. Mithridates'in Pontus Krallığı'nı
ortadan kaldıran Pompeius'un bütün
Anadolu'yu fiilen Roma egemenliği altına alan siyasal düzenlemelerine, MÖ. 59
yılında çıkarılan lex Vatinia
(Vatinia yasası) ile yasallık kazandırılmıştır
Bithynia Eyaleti'nin sınırları belirlenirken yerini aldığı
Bithynia Krallığı'nın sınırlarıyla yetinilmedi, çok daha geniş bir alan bu
eyaletin sınırlarına dahil edildi. Kuruluşundan yaklaşık on yıl sonra Pompeius tarafından
ortadan kaldırılmış olan Pontos Krallığı'nın
batısı Bithynia Eyaleti'ne eklendi. Ancak bu tarihten sonra eyalet, iki
başkentli – batıda Nikomedia (İzmit),
doğuda Amastris (Amasra) olmak üzere Bithynia-Pontus Eyaleti adıyla anıldı.
Ancak Pontos'un tamamı bu eyaletin parçası olmadı. Pontos Krallığı'nın
Pompeius'un kurduğu on bir yeni kentin dışında kalan kesimi bağımlı krallara
paylaştırıldı.[10]
Devam Edecek: Karadeniz’de Romalıların İzleri
Kaynaklar:
Talbert, Richard J. A. 2000.
Barrington Atlas of the Greek and Roman, Princeton University Press
Öztürk, Özhan. 2016, Pontus: Antik Çağ’dan Günümüze Karadeniz’in
Etnik ve Siyasi Tarihi Nika Yay. Ank.
Plinius, Gaius,
Secundus. 2022, Doğa Tarihi (1.-2.) [Naturalis Historia VI, III], Say Yay. İst.
Strabon, 1993, Antik Anadolu Coğrafyası (Geographika XII-XII-XIV),
Ark. ve Sanat Yay. İst.
Tacitus, 2003, The Annals of Imperial Rome, Penguin Classics Press
Anthony A. Barrett. 2016, İmparator Nero: Antik Kaynaklara Bir
Kılavuz. Princeton University Press.
Tekin, Oğuz. 2008, Eski Yunan ve Roma Tarihine Giriş, İletişim Yay.
Badian, E. 1968, Roman Emperialism in the Late Republic. Oxford
Univ. Press
Kaya, M.A. 2005, Anadolu'da Roma Eyaletleri, Ege Üniversitesi,
Edebiyat Fakültesi yay.
[1] Talbert,
2000; s. 87
[2] “Öztürk,
2016; s.
[3] Strabon,
1993; s 21
[4] Plinius,
2022, s. 10
[5] Tacitus,
2003; Anthony A. Barrett, 2016
[6] Tekin,
2008; s. 148
[7] Badian,
1968; s. 22
[8] Kaya,
2005; s. 13
[9] Tetrarşi,
Romalıların MS. 3. yüzyıl sonlarında devleti daha kolay idare edebilmek için
uyguladıkları dörtlü hükûmet sistemidir.
[10] Kaya,
2005; s. 17