19 Aralık 2007 Çarşamba

İRFAN DAĞDELEN



Zamanı Aşan Taşlar; Mezar Taşları

Sevgili grup üyeleri;

Daha önce "Saray Camii Restorasyonu" çalışmasıyla takdirleri toplayan değerli büyüklerimiz Ahmet Derya Varilci'nin ve Ahmet Kabayel Ağabeylerimizin çalışmalrını takdir, şükran ve minnetle okduk.
Bu değerli ağabeylerimiz Ünyemizin tarihi adına kültürel zenginliklerini araştıran, ortaya çıkaran bizlerle paylaşan insanlardır ve yapmış oldukları çalışmalar hem bilimsel anlamda değerli hem de yeni nesle bir yol açması bakımından anlamlıdır. Bu yüzden kendilerini hasseten tebrik ediyorum.

Daha önce de yazmıştım. Mezar taşları deyip geçmeyin.
Mezar taşları bir dönemin sosyal hayatının zenginliğinin günümüze yansımasıdır.
Ölümü; ölümsüzlük görüp geleceğe dimdik ayakta bakım bir dirilişin tekrar mezar taşında bulduğu anlamdır.
Mezar taşları yaşanaya verilen mesajdır.
Mezar taşları geçen ömrün figanıdır.
Mezar taşları bir edebiyattır.
Mezar taşları biyografik kaynaklardır.
Mezar taşları bir kültürdür.
Mezar taşları yaşadığımız coğrafyanın tapularıdır.
Mezar taşları statünün ayaklar altına alındığı ve kardeşce, dosta paylaşımın zemine yansımasıdır.
Mezar taşları sosyal hayatın dünden bugüne uzayan köprüsüdür.
Mezar taşları ruh halidir.Canlıdır, Düşündürür insanı. Hizaya sokar. Terbiye eder...
Uzatmak mümkündür...

Ahmet Kabayel ve Ahmet Derya Varilci'nin yapmış olduğu bir diğer çalışmadan - ki ismini şimdi zikretmek istemiyorum (bitince herhalde kendileri kamuoyuna açıklayacaklardır) örneklerler vermek istiyorum ve bu taşların hem edebiyatımıza katacağı faydaları hem tarihimize sağlayacağı yararları saymakla bitmez.
Efendim sizi mezar taşlarının sessizliğinde bizlere yüksek sesle sesleniyorlar.
Sevin, sevilin bu dünya kimseye kalmaz diyorlar.


Hüve’l-baki
Emr-i Hakla türlü emraz geldi benim tenime
Bulmadı sıhhat-ı vücudum sebeb oldu mevtime
Akibet irdi ecel rıhlet göründü cânıma
Okuyub Fatiha irsal ideler ruhuma
..........

Hüve’l-baki
Alametden murat duadır
Bugün bana ise yarın sanadır
..........


Hüve’l-baki
Bu dünyada bulmadım hiç rahatı
İhtiyar ettim anınçün rihleti
Kimse gülmez kime dahi gülmeye
Zevkine değmez cihanın mihneti
Dar-ı dünya bir misafirhanedir
Aklı olan benden alsın ibreti
.................


Hüve’l-baki
Dar-ı dünyada civan iken gezerdim bir zaman

Nâgehân ayırdı ecel itti yerim bağ-ı cinan
Fani dünyada murat almadan terk eyledim
Validinim eyledi yâd bir zaman ahu figan
..................

Arzederim Efendim
İrfan DAĞDELEN



[*** 19/12/2007 Teşekkürler İrfan Kardeşim]

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder